Wezelpoep en nachttreinen

lieve vriendjes en familie,

15 november half 7 ging de wekker, eindelijk de dag waar je zolang op wacht. na wat files waren we 9 uur op Schiphol. daar hebben we gewacht op jonne en hebben we afscheid genomen, het eerste afscheid wat zwaar viel, van onze ouders. 11,25 uur vliegen naar hongkong en dan na 2 uur wachten nog 2 uur vliegen naar hanoi. de eerste vlucht hadden we redelijk veel turbulentie en vooral heel weinig slaap, de 2e vlucht ging wat soepeler. aangekomen in hanoi moesten we 3x gecheckt worden, paspoort, visa en handbagage. allemaal spannend maar gelukkig allemaal goed gegaan. op het vliegveld zijn we opgehaald door jongen die ons naar het hotel bracht, wat onze eerste ervaring met het verkeer was. we snapte niet of ze nou links of rechts reden en van welke kant je hier moet inhalen, onze taxichauffeur reed namelijk vooral midden op de weg en wisselde links en rechts inhalen af, met vooral de hele weg heeeel veel getoeter. aangekomen in ons hotelletje, superluxe, hebben we na het plannen van de tour naar sapa even gechillt op de hotelkamer en zijn we om een jetlag te voorkomen maar gaan wandelen door hanoi. een grote verkeerschaos met een hele chille sfeer (die wel even minder werd toen onze pinpassen het niet deden, thank god for a creditcard). we zijn naar het ho chi minh's mausoleum geweest, waar ho chi minh een tijd verbleef, wat erg mooi was. rond 3/4 uur zijn we weer naar het hotel gegaan, uitgeput en na een heerlijk bad!! lag ik om 5 uur te slapen terwijl jon nog zelf noodlesoep is gaan eten.

de volgende dag zijn we een planning gaan maken om een beetje te weten welke tijd we hadden voor alles wat we wilde zien de komende maand, vooral na het nieuws over het overstroomde hoi an. daarna zijn we hanoi verder gaan verkennen en hadden we al snel genoeg door hoe je moet oversteken en mensen die je wat willen aanbieden duidelijk moet maken dat je niks wil kopen en geen vervoer nodig hebt. 1x mislukte het, een bananen vrouwtje, die met 2 van die mandjes liep gooide het ding over mijn schouder en zei picture picture.. ja dan moet je kopen, dus nadat jonne ook op de foto stond hebben we 4 bananen gekocht, voor 50.. hier hebben ze dong, de vrouw bedoelde daarmee 50.000 dong wat minder dan 2 euro is. maar jonne gaf per ongelijk 20 dollar.. we dachten, die is snel tevreden, 20.000 dong is minder dan 1 euro, maar het bleek achteraf dus 20 dollar te zijn, wat betekend dat we bananen kochten voor 15 euro,sukkels die we zijn. lachend zijn we verder gelopen en hebben we eerst een klein tempeltje gezien en daarna hebben we wezelpoep gedronken, best koffie ever!! de wezels eten koffiebonen en poepen die uit en de bonen die daarvan gemaakt worden gebruikt voor koffie, die echt heerlijk is! daarna richtng het hoan kiem meer gelopen waar we de legendarische schildpad hebben gezien (het beeld ervan in ieder geaval) en waar we na een rondje meer zijn beland in een cafe waar we gewoon simpel een heerlijke tunafish sandwish en een lekkere smoothy hebben genomen. daarna zijn we nog even naar de st joseph catherdral gelopen waar op dat moment een buitendienst werd gehouden, heel indrukwekkend!

de volgende dag zijn we naar hoa lo prison geweest, wat is gebouwt door de fransen en heel indrukwekkend en eigenlijk ook naar was om te zien (en ook een beetje eng door de poppen). hierna zijn we naar de tempel of literature gaan kijken, vond ik wel mooi maar niet super. het leuke wel was dat er allemaal jongeren hun diploma fotos aan het maken waren en dus allemaal hun mutsjes omhoog mochten gooien voor de foto, dit omdat deze tempel in verbinding staan met de universiteit. en heeel fout maar we hebben even een uitweg gezocht in de kfc om even goed te eten en tot rust te komen. op de terugweg heb ik nog even hele mooie geweldige (ik ben verliefd) new balance schoenen gekocht voor 15 euro, ja even duur als de bananen..

die avond hebben we n het hotel snel gegeten omdat we opgehaald zouden worden voor de trein. tijdens het opnemen van het eten gaf de ober ons beide heel trots een zelfgemaakte kerstman, heel schattig (helaas ook al gesneuveld onderweg). onze reis naar sapa gaat beginnen, opgehaald door de taxi, naar de trein geleid door een andere jongen, en daar sta je dan in je cabbin. 4 bedden als stapelbed met een gangpad ertussen waar je net in kan staan. oke zucht, prima, maar we gaan lekker ons best doen om de onderste bedden te krijgen ipv de bovenste die we eigenlijk hadden. toen kwamen er een stuk van 20 mannen binnen, chinees of vietnamees maar niet engels sprekens maar vooral erg onder de indruk na ons. ze stonden met zijn 4e voor ons deurtje en als de ene na tien minuten uitgestaard was stonden de volgende al weer klaar. en dan wordt je echt claustrofobisch, dus heel kalm heb ik mijn backpack open geslagen en mijn zakmes gepakt zodat die in de buurt was, in case of. gelukkig sliep er maar een van hun in ons hokje en kwam er nog een meisje bij liggen. toen we wilde slapen en de deur op slot deden kwamen we er al snel achter dat de deur niet meer open kon, en zo was het ijs snel gebroken toen we alle 4 lachend en stiekem iets nerveus aan de deur stonden te trekke. een hele belevenis en met 2 uur vertraging kwamen we aan in lao cai aan en werden we met een busje naar sapa gebracht waar we na een welkomsontvangst, van 20 gillende vrouwen die je gids willen zijn, en een ontbijt opgehaald werden door onze gids. we hebben een wandeltocht gemaakt met 5 vrouwen uit singapore, 2 canadese meiden en een stel uit ons vertrouwde nijmegen, jasper en femke. we hebben een winkel bezocht met north face jassen en tassen voor een prikkie en zijn daarna de bergen afgelopen naar een inheems dorpje, catcatvillage waar de kindjes half naakt over de weg rennen en alle vrouwen je graag iets willen verkopen. daarna hebben we een mooie waterval bekeken, vietnamees gegeten en zijn we de bergen weer opgelopen, super mooi daar allemaal, echt geweldig! de fotos komen snel! na deze korte nacht en lange wandeling hebben femke en jasper ons leren canasta spelen, waar ik in een team met jasper 2 keer won van jonne en femke. daarna was het vooral zo snel mogelijk eten en slapen.

vandaag hebben we een wandeling gedaan van 12 km met 3 franse meiden, een canadees en onze tourguide diego wat niet zijn echte naam is, geweldige gast! ook liep er een hele groep vrouwen mee, die je proberen te helpen met lopen en met je te praten zodat je wat bij hun moet kopen. we gingen dit keer vooral bergaf en door de modder.. echt survival. wat ik net nog niet gezegd had is dat we een geweldig uitzicht hebben, mocht het goed weer zijn, maar er is voornamelijk mist. hoe lager we kwamen hoe mooier het uitzicht, geweldige rijstvelden en beetsjes, hele mooie kindjes ook, die over straat lopen op hun blote voeten terwijl wij bevriezen. aangekomen in het dorp moesten we dus wat kopen aangezien we na jonnes val toch maar hulp aannamen en we fotos maakte van het snoepigste kindje op zijn mamas rug! na de wandeling en vietnamees eten hebben we een massage genomen van 30 minuten voor 4 eurotjes en zijn we samen met jasper en femke naar de lao cai gebracht waar we na een quicky dinner, weer vietnamees, afscheid hebben genomen en naar de trein zijn gegaan. eerste ascheid van geweldige mensen is wel weer even wennen, wetend dat dat de komende tijd elke keer weer moet.

en nu voor de tweede keer in de nachttrein, voelt het een stuk beter. beide schrijven we over de eerste dagen en eten we chocopepernotenkoekjes. stiekem is dit wel een geluksmomentje, beseffend dat we nu al zo veel mooie dingen hebben gezien! nu hopelijk een beetje slaap en weinig vertraging zodat we morgen de perfume pagoda tour niet missen! vrijdag een 2 daags partyboottripje naar halong bay en then we`re going south! Tot snel!

heel veel liefs,
vanuit hanoi/sapa