Goodmorning teacher! - Reisverslag uit Phnom-Penh, Cambodja van Eileen Derksen - WaarBenJij.nu Goodmorning teacher! - Reisverslag uit Phnom-Penh, Cambodja van Eileen Derksen - WaarBenJij.nu

Goodmorning teacher!

Door: Eileen

Blijf op de hoogte en volg Eileen

10 Januari 2014 | Cambodja, Phnom-Penh

Hoi lieve familie en vrienden, terwijl ik dit type ben ik goed aangekomen in alweer het derde land op de planning, Laos. Dus tijd om te vertellen over de afgelopen 3.5 weken! Na mijn eerste afscheid met Jonne kwam ik aan bij het tattoo guesthouse waar het avontuur van vrijwilligerswerk begon. Ik had geen idee hoe of wat en kon niemand bereiken dus heb op een gegeven moment maar wat meiden aangesproken die me vertelde dat ik de volgende dag met hun werd opgehaald. Mijn intro groep bestond uit 3 Brabanders, Kylie en Rachel, Peter, Laura en Liz. Laura komt uit Sydney en Liz uit Kenia maar woont in Florida, en Liz was mijn kamergenote. We zouden intro krijgen over het land, vrijwilligerswerk en een city tour en woensdag zou het werken echt beginnen. Ik begin het verhaaltje met een negatieve kant maar zal jullie daarna vertellen waarom ik het toch zooo geweldig heb gehad. Phnom penh is een ontzettend grote stad en tevens de hoofdstad. Zo als vele wel weten is cambodia pas 30 jaar bevrijd van een vreselijke oorlog. Alle mensen met een opleiding, studenten en Vietnamezen werden in deze oorlog op een gruwelijke manier om het leven geholpen. Je hebt hier een gevangenis, code naam s-21 wat eerst een school was. Hier werden mensen gevangen gehouden of gemarteld tot ze toegaven een vreselijke misdaad gedaan te hebben, wat vaak niet eens zo was. We hebben s-21 bezocht en het was vreselijk, alle overgebleven foto's van alle gevangenen hangen daar en geloof me, het waren er vreselijk veel, waaronder ook kleine kinderen. Maar 7 mensen hebben het overleefd. Daarna werden de meeste gevangenen naar de killing fields gebracht, een geheime lokatie waar mensen grofweg dood werden geslagen en in massa Graven werden gegooid. Toen we hier liepen en we alle verhalen en de uitleg hoorde, vooral over de 2 laatste bomen, werd het mij te veel. Ik ben nog nooit op zon vreselijke plek geweest als daar. Het land is aan het opkrabbelen maar je ziet bijvoorbeeld erg veel corruptie, hoe krom is het om in een tuktuk te zitten met aan de ene kant bedelende kindjes en aan de andere kant dikke lexus ak470 of landrovers.. En elke dag zat ik ook vaak vast in de demonstraties of reden we door straten waar zo veel militairen stonden om de demonstranten rustig te houden. Ook bij mijn vrijwilligerswerk waren dingen onbegrijpelijk. De meeste kinderen hebben gewoon ouders, deze ouders komen ze soms ook opzoeken, met nog een baby op hun armen. Al met al was het soms zo onbegrijpelijk en deprimerend. Maar toch heb ik een geweldige tijd hier gehad.
We zaten met een grote groep vrijwilligers in een complex. Heel erg gezellig want zo ben je nooit alleen. Onze intro groep bestond uit 9 en ik heb voornamelijk veel tijd doorgebracht met Laura, Liz en de brabo's. Tijd doorgebracht houdt voornamelijk in uit eten gaan, drankjes drinken, naar de Spa/massages gaan, de markten leeg kopen en veel kletsen over onze dagen op het werk.
Daarnaast gaf ik Engelse les in een weeshuis, mijn dag begon om 8 tot 10 waar ik ongeveer 8 kindjes had. En van 2-4 had ik er weer 8. Echte deugnieten die spelletjes en films veel interessanter vonden dan Engels en vaak naar 10 minuten les al vroegen om 10 minuten pauze. Smorgens word je al verwelkomt met 'morning teacher' of ook wel Cher. De hele dag word er met je geknuffeld, op je geklommen, met je danst en veel gezongen. Mijn weeshuis heet naca en is een cultureel weeshuis. Dit houdt in dat deze kinderen dansen op de nightmarket, bruiloften en andere gelegenheden en zo nu en dan ook spelen in tv-shows of films. En je staat versteld hoe goed ze zijn. Elk kind met zijn eigen karakter en ik ben stuk voor stuk verliefd geworden en moet eerlijk bekennen dat ik ze erg mis.
De feestdagen waren geweldig. We hebben met zijn alle met kerstavond ergens gegeten en de kerstdagen hebben we chillend doorgebracht aan rivier Side. Zo was het plan van Laura en mij om kerstdag wat te drinken en naar het Royal palace te gaan. Het iets drinken werd iets te veel en toen we op het terrein van het paleis waren hebben we zo veel gekletst dat we vrijwel niks gezien hebben, maar het was een geweldige dag. Ook oud en nieuw hebben we erg goed gevierd. We zijn die dag naar een nieuw complex verhuist dus hebben met alle vrijwilligers het gebouw ingeluid met drankspelletjes. Ik en mijn drinkmaatje Jasper waren niet erg goed, dus het feest was om 10 uur al goed gaande. Om 12 uur telde we af aan de Riverside en daarna zijn we naar een club gegaan. 1 januari heb ik tot 5 uur doorgebracht in bed met soms een toilet pauze. Die avond heb ik nog even kunnen genieten van een skype sessie met mijn hele familie, wat ik echt heerlijk vond want stiekem mis ik ze toch wel een beetje! Het is lastig deze 3 weken op papier te zetten omdat het zo anders was dan van plek naar plek te gaan, dus ik vertel hier graag over als ik terug ben!

Het afscheid was vreselijk. Ik heb gehuild als een baby, vooral toen ze me allemaal knuffelde en zongen, hello hello its Nice to meet you, goodbye goodbye its time to go. Ze zwaaide me allemaal uit toen ik wegreed in mijn gangster tuktuk. Die dag heb ik ook afscheid genomen van de meeste vrijwilligers en zaterdag van mijn lieve vriendinnetjes Laura en Liz. Ik nam smorgens de bus richting Siem reap waar Jonne op me zou wachten. We hebbenheerlijk gestapt, gechillt en genoten van de mooie en indrukwekkende tempels van angkor. Zo hebbenwe sunrise gezien van angkor watt, heb ik hoogtevrees ontwikkeld en hebben we als Lara croft door de ta prom tempel gelopen. Ook aan deze 2 geweldige dagen kwam een einde en begon met ons laatste afscheid voor beide onze eerste reis helemaal alleen. Beide erg nerveus, maar Jon, het komt allemaal goed! Om 5 uur smorgens kwam ik in een bus aan waar gelijk iedereen een gesprek begon dus de nervositeit was al snel verdwenen. 16 uur later kwam ik aan op mijn eerste stop in Laos, 4000 Islands, don det. Ontzettend mooi eiland waar ik de eerste dag overheen gefietst heb met een Duits meisje en vandaag hebben we rond de eilanden gekayakt. Dat was dan ook meteen genoeg kayaken voor de rest van deze reis. We hebben mooie watervallen gezien en zeldzame dolfijnen (jammer genoeg van ver). Nu nog een nachtje in mijn shitty bungalow en morgen nest stop, paske!

Vietnam en Cambodja waren geweldig, en ik vind Laos nu ook al top! Ik heb het tot nu toe ontzettend naar mijn zin en de teller staat op dit moment nog op nog maar 50 dagen. Time flies!!! Volgende keer een verhaaltje over mijn avonturen in Laos! Tot snel! Kusjes en liefs!

  • 11 Januari 2014 - 00:01

    Crista En Dick:

    Leuk om te lezen schat .(en niet stiekum missen wij jouw ook) xxx

  • 12 Januari 2014 - 20:25

    Ruud En Loes:

    Hoi Eileen,
    Nou deze verhalen zijn net zo leuk om te lezen als die van het rondtrekken!!
    Wat een ervaring om op de Killing Fields rond te lopen en dat dat emotionele momenten zijn kan niet anders!
    En leuk dat je steeds zoveel gezellige mensen treft! Zoveel contacten opdoen in zo'n korte tijd is heel bijzonder lijkt ons,en al die nationaliteiten.
    Geniet van de komende tijd en veel plezier.
    Groetjes uit Arnhem

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Eileen

Actief sinds 11 Nov. 2013
Verslag gelezen: 231
Totaal aantal bezoekers 6184

Voorgaande reizen:

15 November 2013 - 28 Februari 2014

Azië

Landen bezocht: